hörmək

hörmək
f.
1. Kərpici, daşı müəyyən qaydada palçıqla bir-birinə yapışdırmaq. İkinci mərtəbəni hörüb qurtarmaq. – <Qaçay:> <Mahmud> dəli deyil ki, belə soyuq bir gündə daş daşısın, əhəng, palçıq gətirsin, yaxud hündür bir divarın üstünə çıxıb divar hörsün. Ə. Xəlil. Dodaqaltı segah deyən qoca bənnalar; Sal daşlardan təməl qoyur, divar hörürdü. Ə. Cəm.. // Bir şeyi divar arasına qoyub gizlətmək, orada yerləşdirmək. Tüfəngi divarda hörmək. <Pərviz xan:> Baş hərəm olmaq üçün mənə öz arvadımı öldürtdün. Öz əlimlə qızımı divar arasına qoyub hördürdüm. Ə. H..
2. İp, məftil, qarğı və s. -ni bir-birinin içərisindən keçirərək bir şey düzəltmək; toxumaq. Həsir hörmək. – Piri kişi qapısında oturub səbət hörürdü. S. S. A.. Göllər kənarından keçdim yaz günü; Əlvan çiçəklərdən çələnglər hördüm. N. Xəzri.
3. Hörük toxumaq, hörük etmək, hörükləmək. Atın yalını hörmək. – Zeynəb saçlarını səliqə ilə hörüb, boynunun dalına yığmışdı. M. İ.. Qız durdu səhərsəhər; Saçını hördü, gəldi. R. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • hørm — sb., en …   Dansk ordbog

  • Horm — Gemeinde Hürtgenwald Koordinaten: 50° 45′ …   Deutsch Wikipedia

  • hörmətən — ə. hörmət əlaməti olaraq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • hörmət — is. <ər.> 1. Böyüklərə, yaşlılara və ya ləyaqətinə, xidmətinə görə birinə göstərilən ehtiram; sayğı. Böyüyə hörmət. Ata ana hörməti. – Bizdə şeir də var, sənət də vardır! Şairə, sənətə hörmət də vardır. . . S. V.. Ataya hörmət etməyən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmə — 1. «Hörmək»dən f. is. 2. sif. Hörməklə düzəldilmiş; hörülmüş, hörülmə. Hörmə stul. Hörmə çəpər. – Şirmayı hörmə kreslonu çəkib, atasının yanında oturdu. M. Hüs.. 3. Bax hörük 3 cü mənada. Dal gərdənə tökülübdür hörmələr; Mina kəmər incə beli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmətən — z. <ər.> klas. Hörmət əlaməti olaraq, hörmət edərək, hörmətlə, sayğı ilə, ehtiramla. Ayinə hörmətən hər kəs susub, qızların oxumasına müntəzir idi. Ç.. Yolçular da insafən <intelligentin> bu alimanə çıxışına hörmətən heç bir səs… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmətli — sif. Hörməti olan, hörmətə layiq olan; möhtərəm, sayğılı. Hörmətli şəxs. Hörmətli müəllimimiz. – Hər igid hörmətlidir; Mərd insanlar içində; İlk sırada dayanan qəhrəmanlar içində. R. R.. // Hörmətlə müraciət zamanı işlənir. Hörmətli vətəndaş.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmətkar — sif. və zərf <ər. hörmət və fars. . . . kar> 1. Hörmət ifadə edən; hörmətli, ehtiramlı. Hörmətkar münasibət. – <Çopo:> Gənclər hörmətkar bir nəzakətlə birinci pilləyə yanaşdılar. Ç.. . . Qız bu dəfə mülayim və hörmətkar bir ifadə ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmətcil — sif. Adamlara hörmət edən, onlara sayğı göstərən, hörmətkar. Çox hörmətcil adamdır. Hörmətcil gənc. – Hörmətcil çobanlarla vidalaşıb atları sürdü. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hörmətçi — sif. Adamlara hörmət edən, onlara sayğı göstərən, hörmətkar. Çox hörmətcil adamdır. Hörmətcil gənc. – Hörmətcil çobanlarla vidalaşıb atları sürdü. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”